De mijnwerkersstaking van 1943
De viering van 75 jaar Bevrijding komt langzaamaan dichterbij en daarom organiseert Kring De westelijke Mijnstreek op dinsdag 18 juni een lezing door Martin van de Weerden over 'de Mijnwerkersstaking van 1943'.
In het voorjaar van 1943 was de spanning onder de Zuid Limburgse mijnwerkers om te snijden. Een reeks productie verhogende maatregelen had de geest van verzet aangewakkerd. Experimenten om op zondag te laten werken of de zaterdagdienst te verlengen, mislukten door een veel te lage opkomst. Het verplicht opleggen van de extra diensten leidde tot een hoger ziektepercentage.
De proclamatie van generaal Christiansen van donderdag 29 april was de lont in het kruitvat. Alle Nederlandse ex-militairen moesten zich melden voor Arbeitseinsatz in Duitsland. De proclamatie leidde tot een storm van protest en spontane stakingen, vooral in Twente en in Limburg. In totaal zouden 500.000 arbeiders het werk neer leggen. Op vrijdag 30 april eiste politiechef Rauter de mogelijkheid van standrechtexecutie. Een extra bataljon Ordnungspolizei werd naar Maastricht gestuurd. In het mijnbouwgebied werden de eerste 170 arrestaties verricht.
Op zaterdag 1 mei kwam nog geen 10% van de mijnwerkers opdagen. De mijndirecties vreesden een bloedbad en haalden de grote meerderheid van de nachtploeg over om het werk weer te hervatten. De Duitse ambtenaren waren tevreden, maar de SD en SS wilden bloed zien! De Duitse ambtenaar Hirschfeld zou aan Rauter gevraagd hebben: “Was wollen Sie, Leichen oder Kohle?” Op zondag 2 mei vonden in het heidegebied De Hamert bij Venlo zeven executies plaats. Onder de slachtoffers bevonden zich drie mijnwerkers: Savelsberg en Tempelaars uit Heerlerheide en Toussaint uit Hoensbroek.
Vorige activiteit | Volgende activiteit