Het graafschap Loon (11de-14de eeuw) (Maaslandse Monografieën 9)

Deze geschiedenis van het Limburgse territorium in de middeleeuwen werd geschreven door een Limburger, thans eerst-aanwezend assistent bij het Algemeen Rijksarchief en docent aan de Vrije Universiteit te Brussel. Het is de eerste wetenschappelijk verantwoorde monografie over het graafschap Loon, gebaseerd op een omvangrijke archiefdocumentatie, maar niettemin vlot leesbaar voor niet-specialisten.

De auteur onderzoek , hoe het graafschap, waarvan de zetel te Borgloon was gevestigd, uit Haspengouwse, Maaslandse en Kempische domeinen werd samengesteld, hoe het onder de suzereiniteit van de Luikse prinsbisschoppen kwam en uiteindelijk in 1366 door één van hen na een dertigjarige successie-oorlog werd geannexeerd. Niet alleen de regionale politiek, o.m. in verband met Sint-Truiden en Maastricht, wordt in beschouwing genomen, ook de geslaagde en mislukte pogingen van de Loonse dynastie om door haar huwelijkspolitiek heinde en verre - in Duitsland, Luxemburg en Holland - graafschappen te verwerven, worden uitvoerig behandeld. De binnenlandse toestanden, het ontstaan van de steden en vooral de evolutie der grafelijke instellingen, belast met de rechtspraak en de administratie, worden aan een volledig nieuw onderzoek onderworpen en vergeleken bij die der naburige vorstendommen.

Drie kaarten, een genealogische tabel en enkele foto's van Loonse zegels en munten illustreren de te tekst van dit originele werk, dat ongetwijfeld een leemte in de historiografie van de Nederlandse vorstendommen aanvult.

Voor meer informatie, zie http://www.shclimburg.nl/maasl...

Hier vindt u tevens een overzicht van alle edities van de Maaslandse Monografieën én kunt u edities bestellen.

Dr. J. Baerten

1969

Assen