Bartholomeus van Maastricht (†1446) monnik en conciliarist (Maaslandse Monografieën 35)

Bartholomeus van Maastricht studeerde en doceerde gedurende 36 jaar "artes" en theologie aan de universiteit van Heidelberg, van 1400 tot 1436. Tegelijkertijd was hij monnik, vanaf ongeveer 1420 in de cisterciënserorde en vanaf 1438 tot aan zijn dood in 1446 kartuizerprior te Roermond.

Na 1440 betreedt hij het terrein van de kerkpolitiek en adviseert hij zijn eigen orde en de Keulse aartsbisschop. Diederik van Meurs in het vraagstuk van de strijdige obediënties van het concilie van Bazel en de paus van Rome. Hij adviseert in conciliaristische zin, ten gunste van het concilie en het daar verwoorde streven naar kerkhervorming. Zijn totale literaire nalatenschap bestaat uit minstens 39 titels, waarvan er nog 28 behouden zijn. De meeste hiervan hebben betrekking op zaken van het kloosterleven, met name op de kloosterlijke tucht. Hij is voorstander van een strenge naleving van de orderegel. Monniken die deze regel verwaarlozen of zich daarvan laten dispenseren kwetsen hem in zijn gevoel. De kartuizeorde en met name de Keulse kartuis zijn in zijn ogen een verwerkelijking van zijn ideaal. Dezelfde Keulse kartuizers met voorop hun prior, Johannes Schunde, stimuleren hem tot kerkpolitieke aktiviteiten. Met tegenzin zwicht hij voor hun aandrang. Hij vervaardigt een zestal schriftelijke adviezen. Dit conciliaristische gedeelte van zijn werk vindt in zijn naaste omgeving grote waardering. Deze waardering lijkt te zijn ingegeven door de onmiddellijkheid waarmee Bartholomeus uiting geeft aan het lijden van hemzelf en van zijn tijdgenoten aan de korruptie van het kuriale bestel in zijn dagen.

Voor meer informatie, zie http://www.shclimburg.nl/maasl...

Hier vindt u tevens een overzicht van alle edities van de Maaslandse Monografieën én kunt u edities bestellen.

Dr. Ton Meijknecht

1982

90-232-1897-3 geb.

Assen